Mor Dayanışma İzmir il örgütü olarak Temel Conta grevini takip etmeye, işçilerle dayanışmaya ve grev notlarını yazmaya devam ediyoruz.

(Temel Conta Direnişi Notları 4. Grevin diğer notlarını yazının altında bulabilirsiniz¹.)

Grevin 74. gününde, direnişin 1 gününün nasıl geçtiğini konuştuk. İşçilerin sesinden yazıyoruz:

“Patronun en çok güvendiği şey, maaş ve servis yokken buradaki direnişi sürdürmekte zorlanacağımızdı, ama öyle olmadı. Aramızdaki dayanışmayla benzini karşılayıp aracı olan arkadaşlarımızla beraber grev alanımıza, fabrika önüne sabah erkenden geliyoruz. Buca’dan gelen arkadaşlarımız bile var, onlar toplu taşımayla geliyor. 

Normal bir iş gününde birbirimizi gördüğümüz için bu kadar mutlu olmazken, sabah birbirimizi görür görmez o günün sevinci başlıyor. Çay demliyoruz, kahvaltı hazırlıyoruz, çadırın içini temizleyip düzenliyoruz. Havanın durumuna göre içeride ya da dışarıda kahvaltımızı yapıyoruz. Dede (67 yaşında) zaten hemen ateşi yakıyor, bize bırakmıyor. Biraz sabah sohbetinden sonra yürüyüşe çıkıyoruz, ateş için bir şeyler topluyoruz. Bugünlerde İzmir çok soğuk, devamlı ayaz var. İçimizdeyse haksızlığa uğradığımız için yanan bir ateş var. Başka şartlarda olsak bu soğuk bizi çok üşütürdü ama haklılığın verdiği güçle gerçekten üşümüyoruz. 

Farklı örgütlerden, siyasi partilerden ziyaretçilerimiz oluyor. Hiç boş kalmıyoruz desek yeridir. Gelip geçen ve bizi görünce duran, sohbet eden, bize çay vs. getiren başka işçiler de oluyor. Civardaki birçok fabrikada bizim grevimizin konuşulduğunu duyuyoruz. Ziyaretimize geliyorlar, durumumuzu, moralimizi merak ediyorlar. 

Grevi başlattığımızdan beri birbirimizle daha samimi olduk, sohbetimiz hiç bitmiyor. Müzik açıp halay çekiyoruz, oyun oynuyoruz, eski oyunları hatırlıyoruz, top oynuyoruz, örgü örüyoruz. Bir süveter, bir kazak bitti bile şimdiden. 

Öğlen yemekleri için sendikamız bizimle dayanışıyor. Ziyaretimize gelen arkadaşlarla sohbet ediyoruz. Ne istediğimizi, anayasal hakkımız olan sendikal örgütlenme hakkımızın mücadelesini verdiğimizi anlatıyoruz.

Günlerimiz zor geçmiyor. Bir arada olmanın gücünü hepimiz hissediyoruz. Zamanında hepimize korku aşılanmış, sendikalı olmaya karşı büyük bir önyargı var. Bu anlayışı sendikaların yıkması gerek. İşçilerin sendikalı olması önemli bir güvencedir. Sendikalı olmak, işçilerin köleliğe karşı bilinçlenmesi demek.

Bizler zaten çalışırken de yaşam koşullarımız çok kötüydü. Burada greve çıkınca birdenbire kötüleşmedi durumumuz. Açıkçası bize bu yolu patronun kendisi açtı, kendisi bizi buna yönlendirdi. Şu ana kadar doğrudan bizimle görüşmedi ama İK çalışanları mütemadiyen bizimle konuşuyorlar. Patron durumumuzu bu şekilde öğreniyor sanırım. Çalışma kartlarımızı da iptal etmiş değil, kartlarımız hâlâ duruyor. 

Dünyanın her yerinde bütün işçiler çok çalışır, ama bir sınırı vardır hepsinin. O sınırı aşınca işçileri durduramazsın. Biz inandığımız yolda gidiyoruz. Bu yüzden hepimiz çok rahat uyuyoruz. Bizim için pek bir şey değişmedi, önceden de yoksulduk, şimdi de yoksuluz. Ama onun (patronun) rahat uyuduğunu sanmıyorum. 

Bizler ne istediğimizi biliyoruz. Bu kapının dışında kimseyi bırakmayacağız, fire vermeyeceğiz. Kimse dışarıda kalmayacak, patronun bunu aklından silmesi gerek. Bizler direnmeye, direnişimizi büyütmeye devam ediyoruz. Dün pişi yaptık, bugün helva yaptık yedik. Tüm emek dostlarını da grev alanımızı ziyarete bekleriz.”

Temel Conta işçilerinin haklı mücadelesinde yanlarında olmaya, direniş notlarını yazmaya devam edeceğiz.

1. https://www.mordayanisma.org/2025/01/27/grev-atesi-icimizi-isitiyor/
   https://www.mordayanisma.org/2025/02/08/biriken-ofke-emeginin-karsiligini-alamamak/ ↩︎