188 gündür belediye önünde direnen, çeşitli siyasetçilerin sözler verip ama tutmadığı Karşıyaka Belediye işçilerinin direnişini gündemde tutmaya devam ediyoruz. Haksız bir şekilde işten atılan işçi kadınlarla direnişin ayrıntılarını, haklı mücadelenin verdiği gücü işçi arkadaşlarımızla konuştuk.
Hikâyenizi bilmeyenler için biraz baştan almak gerekiyor. Öncelikle kaç kişi, hangi gerekçelerle ve ne zaman işten çıkarıldı diye sorarak başlamak istiyorum.
9 Ağustos 2024 tarihinde 93 kişi haksız hukuksuz bir şekilde iş kanunu 25/2 maddesi gerekçe gösterilerek SGK KODU 26 ve 46 ile işten çıkarıldık. Bu maddede; işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunulması gibi gerekçeler var. Bugün direnişimizin 188. günü, 188 gündür işimize dönmek için direniyoruz.
188 gün oldukça uzun bir zaman aslında. Direniş süreci nasıl başladı, direnişe nasıl karar verdiniz biraz anlatır mısın?
40 ay boyunca taksitler hâlinde maaş aldık. İşten çıkarılmamız, özellikle bahsettiğim kodlarla işten çıkarılmamız zaten mücadelenin başlangıcıydı. Kabul edilebilir suçlamalarla karşı karşıya değildik gerçekten. Hiçbir işçinin kabul edeceği bir şey değil zaten bu. Çıkarıldığımızı öğrenir öğrenmez bir araya gelip mücadeleye başladık. Her şey doğal gelişti aslında. Haksızlık karşısında onurlu herkes benzer bir tavır alır. Bugün Türkiye’nin birçok yerinde benzer sebeplerle işten atılan ve direnen işçiler de aynı kararlılıkla hareket ediyor, hepimiz görüyoruz. Her gün direniş alanımız olan Karşıyaka Belediyesi önünde buluşup eylemlerimizi gerçekleştiriyoruz. Yani işe gider gibi belediye binasının önünde buluşuyoruz ve direnişimizi bir önceki günden ve haklılığımızdan aldığımız güçle sürdürüyoruz.
İşten çıkarılan 93 işçinin yarısı kadın. Kadınların ilk gözden çıkarılanlar olmasının ne olduğunu kadın mücadelemizde hep anlatıyoruz zaten. İşten çıkarılıp her gün direnmenin hem çok büyük bir gücü hem de zorlukları var elbette. Direnişe dair sizi motive eden şeyler neler, bir kadın direnişçi olarak size katkılarını biraz anlatabilir misin?
Birlikte olmak, ortaklaşmak ve kalabalık olmanın önemini çok iyi kavradık. Desteğe gelen ve yanınızdayız diyen her bir kişinin veya örgütün bizi nasıl motive ettiğini anlatamam. Mor Dayanışma’yla da bu direnişimiz sayesinde tanıştık, yollarımızı keşisti. Böyle pek çok mücadele alanından dostlarımız, yoldaşlarımız oldu. Üstelik bu ziyaretler bize çok farklı bakış açıları kazandırdı. Direniş alanı, bir okul gibi bizim için. Hepimizde içinde yaşadığımız sistemle ilgili önemli farkındalıklar oluştu.
İşimize geri döneceğimize dair inancımız tam. Direnen her arkadaşım ve ben kazanacağımıza dair inancımızı bir an olsun yitirmedik. Özellikle kadınlar olarak bu direnişten daha inançlı ve güçlü çıkacağız diyebilirim. Birçok eylemde olduğu gibi bu eylemin de öncüsü kadınlar. Hem kadın mücadelesinden hem de sınıf mücadelesinden çok şey öğreniyoruz ve direnişimizle biz de ezilenlerin mücadelesini büyütüyoruz.
Senin de dediğin gibi direnişinizde kadınlar öncü özneler olarak öne çıkıyor. Bir kadın direnişçi olarak bununla ilgili ne söylemek istersin?
Bunun işin doğasında olduğunu düşünüyorum. Hep söylüyorum kadınlar her zaman en çok mücadele eden ve savaşan taraftır. Bir şeylerin doğumu ve gelişmesinde kadınlar çok daha becerikli diyebilirim. Sabır, yeri geldiğinde sükut, strateji belirlemede kadın arkadaşlarımın başarılarını inkâr edemem. Erkekleri bir arada tutma, ikna etme ve hatta teşvik etme konularında da bizim eylemdeki duruşumuz belirleyici oldu. Dolayısıyla kadın öncüler bu işin başını çekiyor.
Son olarak direnişin güncel durumunu bizlerle paylaşmanı isteyeceğim.
Bizlere verilen ve tutulmayan sözler var. Elbette biz gücümüzü direnişimizden ve haklılığımızdan alıyoruz. Fakat sözler verip tutmamanın da bizleri oyalamaya dönük olduğunu biliyoruz. Direnişimizde yeni bir aşamaya geldiğimizi düşünüyoruz. Yeni bir yol haritasıyla devam edeceğiz. Yakın zamanda da sizlerle paylaşacağız.
